In De postkoloniale podcast gaan Rick Honings en Coen van ’t Veer met gasten in gesprek over hun werk in relatie tot het koloniale verleden. In aflevering 20 van De postkoloniale podcast spreken zij met Michiel Leezenberg over de islam in de Nederlands-Indische literatuur.
Over Wilhelmina werd gezegd dat zij koningin was van het grootste moslimland ter wereld. Dat was toen Nederland de kolonie Nederlands-Indië nog had. Nu is Indonesië het land met de meeste islamitische inwoners ter wereld. De islam heeft uiteraard ook sporen nagelaten in de koloniale literatuur over de archipel.
Aangezien de meeste boeken vooral vanuit een Europees perspectief zijn geschreven, komt de islam slechts sporadisch ter sprake in de Nederlands-Indische literatuur. In sommige romans is dat echter anders. De stille kracht van Louis Couperus uit 1900 is daarvan een uitgesproken voorbeeld. In 2011 is er voor het eerst een Indonesische uitgave uitgebracht van De stille kracht onder de titel Kekuatan Diam, een letterlijke vertaling van de Nederlandse titel. De vertaalster is Christina Dewi Elbers-Tri Murwani. In enkele recensies wordt de roman als een antikoloniaal werk getypeerd. Het boek zou niet alleen de ondergang van het Nederlandse kolonialisme voorspellen, maar ook de opkomst van de islam als politieke kracht in Indonesië.
Michiel Leezenberg studeerde klassieke talen, filosofie en algemene taalwetenschap en promoveerde in 1995. Hij verbleef enige tijd in het Midden-Oosten, keerde terug en publiceerde het met de Socratesbeker bekroonde Islamitische filosofie (2001). Verder publiceerde Leezenberg De Koran voor beginners (2010) en De Minaret van Bagdad (2016). Leezenberg vertaalde ook De deugdzame stad van Aboe Nasr Al-Farabi, een klassieke filosofische islamitische tekst in het Nederlands. Sinds 2007 is Leezenberg universitair hoofddocent aan de afdeling Wijsbegeerte van de Universiteit van Amsterdam.
Alle afleveringen, dus ook de negentien voorgaande, kunt u online luisteren op Soundcloud of via Spotify.
