Mario Molegraaf belicht in deze rubriek recent verschenen bundels van Nederlandse en Vlaamse dichters. Deze keer schrijft hij over Mythen en stoplichten van Alara Adilow.
Rutte heeft de poëzie gehaald. De eerste dichtbundel, Mythen en stoplichten, van Alara Adilow om precies te zijn. ‘Mark, je bent mijn fetisj. Die hoge naaldhakken staan je goed./ Gifgroen staat je waanzinnig. My hete sissysletje en mijn machoalfawolf/ je speelt de rollen keurig onkreukbaar’. Met zulke regels mag je rekenen op aandacht. Alles is even heftig, fel en bewogen aan de uit Somalië afkomstige Alira Adilow (1988) en aan haar werk. Tussen persoon en poëzie valt in haar geval nauwelijks onderscheid te maken.
Ze wilde ‘een echte zoon zijn’ voor haar moeder, maar intussen begon ze hormonen te nemen. ‘Mijn lichaam klopte gewoon niet,’ legt ze in een ander gedicht uit. Uiteindelijk smeekt ze: ‘Accepteer me als je dochter, alsjeblieft’. Deze poëzie ontstond tijdens haar ‘transitie’, een term die al in de nieuwste Van Dale staat, met de omschrijving ‘overgang naar de andere sekse via een medische ingreep en hormoonbehandeling’.
Naar sommige termen die de dichteres gebruikt, zoek je vergeefs in het woordenboek, de termen ‘katabasis’ en ‘anabasis’ bijvoorbeeld waarmee ze de eerste en laatste afdeling van haar bundel aanduidt. Keurig antiek Grieks voor ‘afdalen’ en ‘bestijgen’. Het motto is aan een klassieke tragedie ontleend. Verder valt er, geloof me, weinig keurig antiek Grieks te ontdekken aan Mythen en stoplichten.
Poëzie als één ruim honderd bladzijden aangehouden kreet. Een kreet van vertwijfeling, verlangen, verdriet en toch ook vreugde. Aan ontspanning of beteugeling doet de dichter niet. Zelfs het dankwoordje is een eruptie. ‘Mijn leven had ik over voor orgasmes,’ bekent ze ergens. Ze zoekt, ga je denken, ook naar het orgasme in de poëzie. Lijf en tekst vallen samen: ‘Dit lichaam dat van sekse moet veranderen./ Dit lichaam dat seks wil maar het niet kan krijgen.’
Het is niet Mark Rutte, maar de bijna spreekwoordelijke glazenwasser die verschijnt nadat de transitie kennelijk tot voldoening is voltooid: ‘De glazenwasser staart naar mijn kut./ Ik kus het raam/ streel de stof van het roze glasgordijn.’
Mario Molegraaf
Mythen en stoplichten, Uitgeverij Prometheus, paperback, 112 pag., € 19,99
ISBN: 9789044643053